Ecobos wenst je Fijne Feestdagen en een nieuw jaar vol met mirakels en geluk in kleine en grote dingen!

"Dan zal er toch nog een mirakel moeten gebeuren"

Het is een uitspraak die ik mijn grootmoeder vaak hoorde vertellen.

En het leek me dat ze dan bedoelde dat het mirakel dat ze wilde zien nooit zou gebeuren...

En toch zo'n uitspraak zet de deur ook open voor een wonderbaarlijke uitkomst.

Graag deel ik het hieronder het waargebeurde verhaal van de kleine Tess.

Een mooi verhaal van een mirakel waar we allemaal iets van kunnen leren.

De achtjarige Tess hoorde haar vader en moeder praten over haar kleine broertje, Andrew. Het enige wat ze wist was dat hij erg ziek was en dat ze helemaal geen geld meer hadden. Alleen een zeer dure operatie kon hem nu nog redden en het zag ernaar uit dat er niemand was om hen het geld te lenen. Ze hoorde papa met gefluisterde wanhoop tegen haar moeder zeggen: 'Alleen een mirakel kan hem nu nog redden.'

Tess ging naar haar slaapkamer en haalde een glazen spaarpot uit de verborgen plek in haar kast. Ze goot al het wisselgeld op de vloer en telde het zorgvuldig. Drie keer zelfs. Ze stopte de munten terug in de pot, glipte de achterdeur uit en liep zes straten verder naar de apotheek.

Ze wachtte geduldig tot de apotheker haar wat aandacht zou schenken, maar hij had het te druk met praten met zijn broer die uit Chicago was gekomen. Tess draaide haar voeten en schraapte haar keel. Niet goed. Ten slotte nam ze een kwartje uit haar pot en smeet het op het glazen aanrecht. Dat deed het.

“Wat wil je?” vroeg de apotheker op een geërgerde toon.

"Nou, ik wil met je praten over mijn broer," antwoordde Tess op dezelfde geërgerde toon. "Hij is echt heel erg ziek en ik wil een mirakel kopen.”

"Excuseer mij?" zei de apotheker.

“Zijn naam is Andrew en er groeit iets slechts in zijn hoofd en mijn vader zegt dat alleen een mirakel hem nu kan redden. Dus hoeveel kost een mirakel?”

“We verkopen hier geen mirakelen, kleine meid. Het spijt me, maar ik kan je niet helpen,” zei de apotheker wat zachter.

“Luister, ik heb het geld om het te betalen. Als het niet genoeg is, zoek ik de rest. Vertel me gewoon hoeveel het kost.”

De broer van de apotheker was een goedgeklede man. Hij bukte zich en vroeg het kleine meisje: "Wat voor mirakel heeft je broer nodig?”

“Ik weet het niet," antwoordde Tess met opwellende ogen. "Ik weet gewoon dat hij erg ziek is en mama zegt dat hij geopereerd moet worden. Maar mijn ouders kunnen het niet betalen, dus ik wil mijn geld gebruiken.”

“Hoeveel heb je?” vroeg de man uit Chicago.

“Een dollar en elf cent,” antwoordde Tess nauwelijks hoorbaar. “En het is al het geld dat ik heb, maar ik kan er nog wat bij krijgen als dat nodig is.”

“Nou, wat een toeval," glimlachte de man. "Een dollar en elf cent - de exacte prijs van een mirakel voor kleine broertjes." Hij nam haar geld in de ene hand en met de andere hand greep hij haar hand en zei: "Breng me naar waar je woont. Ik wil je broer zien en je ouders ontmoeten. Laten we eens kijken of ik het soort mirakel heb dat je nodig hebt.”

Die goedgeklede man was Dr. Carlton Armstrong, een chirurg, gespecialiseerd in neurochirurgie. De operatie werd kosteloos voltooid en het duurde niet lang voordat Andrew weer thuis was en het goed maakte. Pap en mam waren vrolijk aan het praten over de reeks gebeurtenissen die hen naar deze plek had geleid.

“Die operatie,” fluisterde haar moeder. "was een echt mirakel. Ik vraag me af hoeveel het gekost zou hebben?”

Tess glimlachte. Ze wist precies hoeveel een mirakel kostte.. een dollar en elf cent... plus het geloof van een klein kind!

Beste wensen, Geert en Wouter - Ecobos

Ik hoop dat er voor jou in het komende jaar ook vele mirakels en geluksmomenten zich mogen openbaren!

Misschien zijn er al aan de gang of al gebeurd!?!

Deel het gerust in een antwoord op ons mailadres info@ecobos.be